The bliss of Solitude - பிழைத்த தென்னந்தோப்பு

Amidst the green fields, along the bank of a pond
With not a soul in sight, I came to be alone.
In the storm that had passed - trees,innumerable
like transplanted seedlings, were strewn around.
In a small patch of land - a grove of coconut trees,
a sharecropper's livelihood - the storm had left alone.
A few had fallen, but many trees were untouched
let them live, had decided the God of Winds.
I have found solitude - it has its own meaning.
Solitude I've often found - has an essence of its own.
The ray that drives away the cold - is it not the nectar of life?
Majestic was the sun in the sky, spreading rays of happiness
that cheered the grains to sway in a song
I stood in the shade, amongst the trees that were left,
And understood, that in verse do I find eternal bliss.
Praise thee, goddess, those that praise thee live on,
Praise thee goddess, these are my words, forget not.


வயலிடையினிலே - செழுநீர் மடுக் கரையினிலே,
அய லெவருமில்லை - தனியே, ஆறுதல் கொள்ள வந்தேன்.
காற்றடித் ததிலே - மரங்கள் கணக்கிடத் தகுமோ?
நாற்றி நைப்போல - சிதறி நாடெங்கும் வீழ்ந்தனவே,
சிறிய திட்டையிலே - உளதோர், தென்னஞ் சிறு தோப்பு
வறியவ னுடைமை - அதனை வாயு பொடிக்கவில்லை
வீழ்ந்தன சிலவாம் - மரங்கள், மீந்தனபலவாம்;
வாழ்ந்திருக்க வென்றே அதை வாயு பொறுத்துவிட்டான்
தனிமை கண்டதுண்டு- அதிலே, சார மிருக்கு தம்மா!
பனிதொலைக்கும் வெயில் - அதுதேம் பாகுமதுர மன்றோ?
இரவி நின்றதுகாண் விண்ணிலே, இன்பவொளித்திரளாய்
பரவி யெங்கணுமே - கதிர்கள், பாடிக் களித்தனவே,
நின்ற மரத்திடையே - சிறியதோர் நிழலினில் இருந்தேன்;
என்றும் கவிதையிலே - நிலையாம், இன்பம் அறிந்து கொண்டேன்,
வாழ்க பராசக்தி!- நினையே வாழ்த்திடுவார் வாழ்வார்;
வாழ்க பராசக்தி! - இதையென், வாக்கு மறவாதே!

Thanks to Lalita Mukherjea and Zero for refining the translation.